Κυριακή 13.08.2006
Αεροδρόμιο Βαρκελώνης

Ειχα πολύ καιρό να φτάσω σε αεροδρόμιο πριν ανοίξει το check-in. Έδωσα τις αποσκευές με την ησυχία μου, έστειλα τις καρτποστάλ και άρχισα να ψάχνω hot-spot για να ενημερώσω το blog.
Μια γυναίκα γύρω στα 45 με πλησιάζει λέγοντας μου «ten five» ενώ παράλληλα σχημάτιζε νούμερα με το δάχτυλο στην παλάμι της. Δυσκολεύτηκα να την καταλάβω καθώς δεν μιλούσε ούτε αγγλικά, ούτε ισπανικά, ούτε ιταλικά. Και πάνω στην απελπισία τηε την ακούω να μονολογεί σε άπταιστα ελληνικά «Γαμώτο, πως θα το βρω τώρα;». Η ντροπή της ήταν μεγαλύτερη από τη χαρά της όταν της μίλησα ελληνικά και της εξήγηση που είναι η πύλη δέκαπέντε (ten five). Τουλάχιστον δεν έχασε την πτήση της για Αθήνα.
Συνέχιζα να ψάχνω για hot-spot και όταν κατάφερα να συνδεθώ με το δίκτυο της Vodafone, ξεκίνησε η επιβίβαση της πτήσης μου για Σεβίλλη (με 45 λεπτά καθυστέρηση)