Day 1

Από όσο με θυμάμαι, είναι η πρώτη φορά που κοιμάμαι σε πτήση. Άλλωστε είχα συμπληρώσει σχεδόν 24ωρο όρθιος, οπότε τα 30 λεπτά ύπνου μου φάνηκαν αιώνας. Βοήθησε και η πτήση που ήταν ήρεμη, αν εξαιρέσεις την έναρξη της προσγίωσης, όπου για τα 3 λεπτά που το αεροπλάνο ήταν χωμένα στα σύννεφα, δεν σταμάτησε να τραντάζεται.
Από το σημείο του αεροδρομίου που κατεβήκαμε, βρεθηκαμε σε μια αποβάθρα όπου τρένο χωρίς οδηγό σε μετέφερε στο χώρο παραλαβής αποσκευών. Ακόμα θυμάμαι το πρωινό περπάτημα στην Αθήνα και γελάω.
Στον έλεγχο διαβατηρίων μετάνοιωσα για ακόμη μια φορά που δεν ανανέωσα το ελληνικό μου διαβατήριο. Χρειάστηκε να περιμένω στην ουρα του «other countries», να συμπληρώσω το απογραφικό δελτίο για το γραφείο μετανάστευσης και να δώσω αναφορά στην υπάλληλο γιατί ήρθα, πόσο θα μείνω, που θα μείνω και που θα πάω μετά. Ενδιαφέρουσα πρωινή κουβεντούλα...
Τελικά ξεμπέρδεψα νωρίτερα από ότι υπολόγιζα και πήρα το λεωφορείο των 08:00 για Liverpool Street (αντί για των 09:00 που είχα κάνει την κράτηση)

(η ώρα είναι 08:10 και το κείμενο αυτό το γραφω μέσα στο λεωφορείο, καθοδόν για Λονδίνο)