9:45 (GMT -1)
Έφτασα στο Tanger στις 09:45 τοπική ώρα. Το Μαρόκο είναι στην ίδια ζώνη με την Αγγλία αλλά δεν εφαρμόζει την θερινή ώρα, με αποτέλεσμα το καλοκαίρι η διαφορά μεταξύ Ισπανία και Μαρόκο να είναι 2 ώρες.
Με το που κατέβηκα στο λιμάνι κατάλαβα ότι η περιπέτεια θα άρχιζε σύντομα. Ρώτησα έναν λιμενοφύλακα στα ισπανικά πως να πάω στο σταθμό των τρένων και αφού ξεκίνησε να μου απαντά σε σπαστά ισπανικά με παρέπεμψε σε συνάδελφο του που επί 2 λεπτά μου μιλούσε στα γαλλικά και εγώ απλά κουνούσα το κεφάλι.
Κατευθυνόμενος προς την έξοδο του λιμανιού έπρεπε να περάσω από έλεγχο αποσκευών. Ένα δωματιο 3Χ4 μέτρα. Έμπαινες από την πρώτη πόρτα, φόρτωνες βαλίτσες στο μηχάνημα, τις έπαιρνες και έβγαινες από την άλλη πόρτα ένα μέτρο πιο μπροστά. Αναρωτιέμαι αν συνέχιζα ευθεία θα το καταλάβαινε κανείς;
Και εδώ είναι που αρχίζει η περιπέτεια. Για να πας στο σταθμό των τρένων πρέπει να πάρεις ταξί. Και βγαίνοντας από το λιμάνι έρχεσαι αντιμέτωπος με κουβάρι απο ταξί παρκαρισμένα με τέτοιο τρόπο που για να φύγει ένα πρέπει να μετακινηθούν όλα.
Είπα στον κράχτη ότι πάω στο σταθμό των τρένων και αφού φώναξε έναν οδηγό με οδήγησε σε ένα ταξί στο βάθος. Μπλοκαρισμένο από τουλάχιστον άλλα 3. Φορτώσαμε τις αποσκευές και ξεκινήσαμε. Όλα καλά μέχρι που τον ρώτησα γιατί δεν έχει ταξίμετρο και τότε μυ είπε ότι η διαδρομή είναι 10 ευρώ!!! Του απάντησα ότι μου είπαν οτί δεν είναι πάνω απο 2-3 και...με γύρισε πίσω.
Στην πιάτσα άρχισε να τσακώνεται με τον «κράχτη» και άλλους 2-3 οδηγούς κι τελικά με οδήγησαν σε άλλο αμάξι. Πριν φορτώσω έκανα παζάρι με τον οδηγο. Έριξε την τιμή στα 5 ευρώ (50 ντίρχαμ). Του αντιπρότεινα 40 για να δω τις αντοχές του, ξέροντας ότι το μικρότερο χαρτονόμισμα που είχα ήταν των 50 ντίρχαμ και δεν περίμενα να πάρω ρέστα. Άσε που περνούσε η ώρα και κινδύνευα να χάσω το τρένο. Τουλάχιστον είχα και ξενάγηση στην πορεία.
Στη συνεχεια έμαθα ότι στο Μαρόκο υπάρχουν 2 είδη ταξί. Τα Larges Taxis σαν αυτό που πήρα, τα οποία είναι για μεγάλες αποστάσεις και πέρνουν μέχρι και...6 άτομα και τα Petit Taxis (συνήθως κάτι παλιά Πεζό 205) που πέρνουν μέχρι 3 άτομα και είναι πιο οικονομικά.
Έφτασα στο Tanger στις 09:45 τοπική ώρα. Το Μαρόκο είναι στην ίδια ζώνη με την Αγγλία αλλά δεν εφαρμόζει την θερινή ώρα, με αποτέλεσμα το καλοκαίρι η διαφορά μεταξύ Ισπανία και Μαρόκο να είναι 2 ώρες.
Με το που κατέβηκα στο λιμάνι κατάλαβα ότι η περιπέτεια θα άρχιζε σύντομα. Ρώτησα έναν λιμενοφύλακα στα ισπανικά πως να πάω στο σταθμό των τρένων και αφού ξεκίνησε να μου απαντά σε σπαστά ισπανικά με παρέπεμψε σε συνάδελφο του που επί 2 λεπτά μου μιλούσε στα γαλλικά και εγώ απλά κουνούσα το κεφάλι.
Κατευθυνόμενος προς την έξοδο του λιμανιού έπρεπε να περάσω από έλεγχο αποσκευών. Ένα δωματιο 3Χ4 μέτρα. Έμπαινες από την πρώτη πόρτα, φόρτωνες βαλίτσες στο μηχάνημα, τις έπαιρνες και έβγαινες από την άλλη πόρτα ένα μέτρο πιο μπροστά. Αναρωτιέμαι αν συνέχιζα ευθεία θα το καταλάβαινε κανείς;
Και εδώ είναι που αρχίζει η περιπέτεια. Για να πας στο σταθμό των τρένων πρέπει να πάρεις ταξί. Και βγαίνοντας από το λιμάνι έρχεσαι αντιμέτωπος με κουβάρι απο ταξί παρκαρισμένα με τέτοιο τρόπο που για να φύγει ένα πρέπει να μετακινηθούν όλα.
Είπα στον κράχτη ότι πάω στο σταθμό των τρένων και αφού φώναξε έναν οδηγό με οδήγησε σε ένα ταξί στο βάθος. Μπλοκαρισμένο από τουλάχιστον άλλα 3. Φορτώσαμε τις αποσκευές και ξεκινήσαμε. Όλα καλά μέχρι που τον ρώτησα γιατί δεν έχει ταξίμετρο και τότε μυ είπε ότι η διαδρομή είναι 10 ευρώ!!! Του απάντησα ότι μου είπαν οτί δεν είναι πάνω απο 2-3 και...με γύρισε πίσω.
Στην πιάτσα άρχισε να τσακώνεται με τον «κράχτη» και άλλους 2-3 οδηγούς κι τελικά με οδήγησαν σε άλλο αμάξι. Πριν φορτώσω έκανα παζάρι με τον οδηγο. Έριξε την τιμή στα 5 ευρώ (50 ντίρχαμ). Του αντιπρότεινα 40 για να δω τις αντοχές του, ξέροντας ότι το μικρότερο χαρτονόμισμα που είχα ήταν των 50 ντίρχαμ και δεν περίμενα να πάρω ρέστα. Άσε που περνούσε η ώρα και κινδύνευα να χάσω το τρένο. Τουλάχιστον είχα και ξενάγηση στην πορεία.
Στη συνεχεια έμαθα ότι στο Μαρόκο υπάρχουν 2 είδη ταξί. Τα Larges Taxis σαν αυτό που πήρα, τα οποία είναι για μεγάλες αποστάσεις και πέρνουν μέχρι και...6 άτομα και τα Petit Taxis (συνήθως κάτι παλιά Πεζό 205) που πέρνουν μέχρι 3 άτομα και είναι πιο οικονομικά.
No comments:
Post a Comment